atatürk büstü

geçtiğimiz cumartesi bi arkadaşımı gördüm kahvede oturuyodu. gittim meraba meraba yanında arkadaşları vardı. her beyse ben yoluma devam edicektim gel kardeşim otur dedi. oturduk gerçekten mükemmel bir ortama girdim. bi arkadaşı kürt ikisi de alevi ama adamların söylediği tek şey biz düşüncelere bakarız. ve bu adamların üçüde atatürkü seviyo. her neyse tekrardan;konu atatürk büstlerine geldi. ve çok mantıklı bi kpnuşma dinledim. hatırladığım kadarıyla"kardeşim ben bu kadar atatürk büstünü tamamen kınıyorum bu ne amk okul açtın atatürk büstü devlet kurumu atatürk büstü cami açtın atatürk büstü. bu kadar basit olmamalı öyle her ofiste arkada atatürk resmi istiklal marşı gençliğe hitabe yanlış bi davranış. o nesnelerin bi ağırlığı var. ve eğer bişeyden çok fazla varsa o şeyin kıymeti bilinmez ve unutulur." ve çok da güzel bi örnek verdi"senin önüne 100 tane parlament koysam bi tane de kaçak sigara koysam hangisini içersin? tabi ki kaçak sigarayı niye az çünkü bu büstlerde böyle olmalı insanlar ona ulaşmak için çaba sarfetmeli" ve sonuna kadar da desteklediğim eylemdir. bütün büstler sökülsün ve sadece hak eden yerlerde olsun bu büsteler. ya etrafıma bakıyorum atatürk büstüne kuş sıçmış birinin çoluk çocuk kulağını kopartmış ney lan bu. eğer gerçek bi bilinçlenme hareketi olucaksa ilk bunu yaparım. bundan sonra da kuranı kerimlerden devam ederim. her evde 5-6 tane adam ayağını uzatıyo o tarafa üstüne çorap koyuyo. ben bunları gördüm de konuşuyorum. o kitaba ulaşmak bu kadar kolay olmamalı önce kendini adam edip sonra orda ki emir ve itaatleri uygulaman lazım bu toplum ancak bu şekilde düzelir.

tüm okullarda, bayrağın hemen dibinde olması ve karşısında istiklal marşı söylenmesi gerekendir. varsın kuş sıçsın, varsın dingildek dursun. bizim okuldaki arada sırada düşüyor mesela, arkasına odun koyuyorum.

dün bu saatlerde i̇stanbul’dan gelen bir dostumla buluşmak için dışarı çıkmıştım. bilen bilir sivas meydanda asayiş ekiplerinin beklediği bir alan var, hemen yanında da büyükçe bir atatürk büstü. buluşacağımız yeri o atatürk büstünün hemen yanı olarak kararlaştırdık. neyse efendim mekana biraz erken gittim bekliyorum büstün yanında. ara sıra kafamı kaldırıp büstü inceliyorum filan. o sıra bir aile geçiyordu hemen büstün arkasındaki yoldan. küçük de bir çocukları var. şöyle tahminen 7 8 yaşlarında bir yumurcak. babasının elinden tutmuş hoplaya zıplaya yürüyor. büstü görür görmez babasının elini bırakıp koşmaya başladı. "aa-a atatürk bak baba" filan bi şeyler söyledi o sıra. geldi ayağının dibine açtı gözleri izliyor koskoca büstü. ben de sırıta sırıta izliyorum yapacaklarını tabii. büstün olduğu yere çıktı şöyle, sonra tam aşağı atlayacakken; "anne, superman mi güçlüdür; atatürk mü?"